Topos jest nazwą dwumiesięcznika literackiego wydawanego od ćwierćwiecza w Sopocie przez Krzysztofa Kuczkowskiego oraz nazwą grupy poetyckiej, która jest fenomenem na polskiej mapie literackiej.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Choć literaci Toposu sami o sobie mówią, że nie są formalną grupą literacką, lecz po prostu są razem w drodze. Pierwszy krąg Toposu tworzą: Krzysztof Kuczkowski (1955), Przemysław Dakowicz (ur. 1977), Wojciech Gawłowski (ur. 1953), Adrian Gleń (ur. 1977), Jarosław Jakubowski (ur. 1974), Wojciech Kass (ur. 1964), Wojciech Kudyba (ur. 1965) i Artur Nowaczewski (ur. 1978).
Profesor Jarosław Łaski do uchwycenia fenomenu Toposu używa metafory konstelacja : niepołączeni programem, ideą, różni tak bardzo jako przedstawiciele „pokoleń” (…), skupieni wokół „czegoś”, czego nie można nazwać, zobaczyć i wyrazić nie sposób. Wokół siły, punktu, miejsca, w którym jest centrum, „to”, punkt ciężkości. (z posłowia do antologii Konstelacja Toposu)
Okazją do nagrania rozmowy jest czterdziestolecie pracy twórczej Krzysztofa Kuczkowskiego i dwudziestopięciolecie prowadzenia Dwumiesięcznika Literackiego Topos. W listopadzie na Uniwersytecie Białostockim odbędzie się konferencja naukowa poświęcona Toposowi.
Krzysztof Kuczkowski (ur. 1955 r. w Gnieźnie, obecnie mieszka w Gdyni-Orłowie) poeta, w którego wierszach czytelnik jest uczestnikiem dialogu m.in. z Rilkem, Miłoszem, Herbertem. Poeta transcendencji i dowcipu, który – jak sam przyznaje – najlepiej czuje się na drugim planie. Opublikował tomiki wierszy: Prognoza pogody (1970), Pornografia (1981), Ciało, cień (1989), Trawa na dachu (1992), Widok z dachu (1994), Stado (1995), Anioł i góra (1996), Niebo w grudniu (1997), Wieża widokowa (1998), Tlen (2003), Pieśń miłości, pieśń doświadczenia (2006), Dajemy się jak dzieci prowadzić nicości (2007), w audycji czyta utwory z najnowszych tomików Ruchome święta oraz Sonny Liston nie znał liter (zbiór siedemdziesięciu siedmiu siedmiowersowych „siódemek”).
Jako redaktor prowadzący wydał ponad 150 tomików poetyckich, często to on wyszukuje debiutantów, a następnie towarzyszy w artystycznej drodze.
Rozmowa oraz wiersze nagrane zostały w Dworku Sierakowskich – siedzibie redakcji Dwumiesięcznika Literackiego Topos.
fot. Tomasz Nowicki
