Z okazji 100. rocznicy urodzin Mirona Białoszewskiego, w Muzeum Woli powstała wystawa która pokazuje, że wbrew powszechnej opinii, poeta nie był samotnikiem. Otaczał się grupą przyjaciół, z których czerpał inspirację i których towarzystwo miało duży wpływ na jego twórczość.
Miron Białoszewski urodził się 30. czerwca 1922 r. Wystawa skupia się na jego działalności w latach 40., 50., i 60. XX w. Jest podzielona na dwie części: pierwsza dotyczy Teatru na Tarczyńskiej działającego w latach 1955-57, kiedy Białoszewski wystawiał sztuki w swoim własnym mieszkaniu, druga związana jest z Teatrem Osobnym, który poeta współtworzył z Ludmiłą Morawską i Ludwikiem Heringiem od 1958r do 1983r.
O nieznanych wierszach Białoszewskiego posłuchają Państwo w podcaście „Białoszewski nieznany – rozmowa z Maciejem Byliniakiem”.
Wystawa opowiada nie tylko o środowisku towarzyskim, do którego należał Białoszewskim i sieci jego artystycznych powiązań, ale także o artystach tworzących równolegle z nim: oprócz współtwórców Teatru Osobnego warto wspomnieć o Bogusławie Choińskim, Stanisławie Swenie Czachorowskim czy Leszku Solińskim.
Kuratorki wystawy polemizują z mitem Mirona Białoszewskiego jako poety osobnego – przeciwnie, zwracają uwagę że artysta mówił o sobie przez pryzmat osób z najbliższego otoczenia. Historyczka i krytyczka literatury Hanna Kirchner, autorka książki „Miron. Wspomnienia o poecie” zauważa, że „jego twórczość zawsze wyrastała z potrzeby wspólnoty, istnienia poprzez ludzi, w ludziach, z ludzi czerpania”.
Wystawa pokazuje też, że sztukę można tworzyć niezależnie od panujących warunków oraz dostępności materiałów. Teatry Białoszewskiego funkcjonowały w trudnych czasach powojennych, kiedy za rekwizyty służyły m.in. przedmioty znalezione na ulicy.
O wystawie „Białoszewski nieosobny”, którą w Muzeum Woli w Warszawie można oglądać do 11 grudnia 2022 r., opowiadają kuratorki – Agnieszka Karpowicz i Magdalena Staroszczyk.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Muzeum Warszawy.
