W roku polskiego romantyzmu w Audycjach Kulturalnych rozmawiamy o niemal nieznanym fakcie z życia jednego z najważniejszych polskich twórców tej epoki – pobycie Juliusza Słowackiego w libańskim klasztorze.
Jest rok 1836, kiedy Juliusz Słowacki decyduje się na wielką podróż na Wschód. W czasie 10 miesięcy, przez Grecję, Egipt, Palestynę, Syrię i Liban podróżuje by znaleźć nowego siebie, by zmienić się jako człowiek, a przede wszystkim jako poeta.
Dlaczego wyjechał choć obawiał się tej podróży? Jak gługo pozostał w klasztorze w Ghazir? W jaki sposób przeżycia z podróży odmieniły poetę i wpłynęły na jego twórczość? Czy cokolwiek w Libanie ze Słowackiego pozostało?
Na te i wiele innych pytań dotyczących podróży na Wschód wielkiego polskiego romantyka odpowiada Agnieszka Papieska – kuratorka wystawy „Słowacki w Libanie“ w Muzeum Literatury w Warszawie.
Grafika: Widok na góry z klasztoru Betcheszban – rysunek Słowackiego z Album rysunkowego z podróży na Wschód (Ossolineum).
Karty z „Raptularza” dzięki uprzejmości prof. Henryka Głębockiego.
Wielka przemiana poety – transkrypcja podcastu
