21 lutego 1975 r. widzowie po raz pierwszy obejrzeli wyreżyserowaną przez Andrzeja Wajdę, monumentalną ekranizację powieści Władysława Reymonta. Obraz był wielokrotnie nazywany najwybitniejszym filmem w historii polskiego kina, co potwierdziło wiele nagród oraz nominacja do Oscara. O tym jak powstawała „Ziemia Obiecana”, opowiada najnowsza wystawa w Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Ekspozycja została otwarta w ramach obchodów Roku „Ziemi obiecanej” (ustanowionego przez Radę Miejską Łodzi) i Roku Władysława Reymonta (uchwalonego przez Senat RP). Można na niej zobaczyć m.in. oryginalne notatki z archiwum Andrzeja Wajdy z czasu realizacji filmu oraz kostiumy (np. garnitur Borowieckiego i suknię Anki Kurowskiej).
Centralnym punktem wystawy jest specjalnie zrealizowany film, w którym wypowiadają się współtwórcy „Ziemi obiecanej”: aktorzy Daniel Olbrychski, Andrzej Seweryn, Wojciech Pszoniak, Anna Nehrebecka oraz twórcy: drugi reżyser filmu Jerzy Domaradzki, kostiumograf Barbara Ptak, charakteryzatorka Anna Adamek, asystent kierownika produkcji Waldemar Król, drugi scenograf Andrzej Haliński, montażystka Halina Prugar-Ketling, a także konsultanci Wojciech Walczak i Małgorzata Laurentowicz-Granas.
Zdjęcia do „Ziemi Obiecanej” rozpoczęły się w lutym 1974 roku, a premiera odbyła się rok później. Produkcja kosztowała ponad 30 milionów złotych. W filmie wystąpiło przeszło pięćdziesięciu aktorów i stu statystów. Równolegle pracowały dwie ekipy zdjęciowe. Głównym zespołem zarządzał Wajda, pozostałymi – Andrzej Kotkowski i Jerzy Domaradzki.
Wystawę Pół wieku „Ziemi obiecanej” można oglądać w Muzeum Kinematografii do 4 maja 2025 r. Przygotował ją zespół kuratorski w składzie: Rafał Andrzejczak, Marzena Bomanowska, Anna Michalska, Zuzanna Woźniak.
W Audycjach Kulturalnych o ekspozycji opowiedziała Anna Michalska.
Zdjęcia: dzięki uprzejmości Muzeum Kinematografii w Łodzi / fot. Mikołaj Zacharow.
