85. rocznica śmierci poety stała się dla Muzeum Józefa Czechowicza w Lublinie okazją, do rozważań o związkach artysty i jego rodzinnego miasta. Choć studiował poza Polską, a w pewnym momencie przeprowadził się do Warszawy, jego miejscem na świecie pozostał Lublin. Wielokrotnie opisywał go w swojej poezji, a także w prywatnej korespondencji, którą możemy obejrzeć na ekspozycji „Lublin, Lublin, Lublin. Czechowicz i rodzinne miasto”.
Józef Czechowicz (1903-1939) był poetą, społecznikiem i aktywistą, a także fotografem-amatorem. Należał do licznych grup poetyckich, m.in. Lucyfer i Kwadryga. Jego twórczość nazywana jest „poezją trzeciego wyrazu”. Cechują ją oniryzm i wizyjność, a także powtarzający się motyw śmierci.
Czechowicz portretował rodzinny Lublin, do którego tęsknił mieszkając poza jego granicami. Najbardziej znany jest „Poemat o mieście Lublinie”. Poeta zginął na początku września 1939 r., kiedy zbombardowana została kamienica, mieszcząca w sobie zakład fryzjerski, z którego usług akurat korzystał.
Wystawa „Lublin, Lublin, Lublin. Czechowicz i rodzinne miasto” odtwarza relację artysty i ukochanego miasta. Pomagają w tym zachowane listy, które poeta wymieniał m.in. z przyjaciółmi oraz ukochaną siostrą Kicią. Katarzyna Czechowicz jeden z nich pisała nieświadoma śmierci brata. Na ekspozycji zostały też przedstawione pocztówki i fotografie Czechowicza, na których przedstawiał najważniejsze i najciekawsze dla siebie punkty miasta.
W Audycjach Kulturalnych o wystawie opowiedziały kuratorki: Anna Marcińczak i Magdalena Krasuska
Zdjęcia: Muzeum Józefa Czechowicza.
