Wystawa poświęcona twórczości Oskara i Zofii Hansenów, prezentuje różne aspekty teorii Formy Otwartej, która była osią ich działalności architektonicznej, artystycznej i pedagogicznej.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Oskar Hansen urodził się w 1922 roku w Helsinkach, w rodzinie o dalekich polskich korzeniach. Obywatelem kraju nad Wisłą został w 1926 roku, a swoje dorosłe życie związał z warszawską Akademią Sztuk Pięknych, gdzie według autorskiego programu prowadził Pracownię Brył i Płaszczyzn. Zmarł w 2005 roku. Był rzeźbiarzem, malarzem, pedagogiem, ale przede wszystkim architektem – projektantem i teoretykiem.
Podczas Międzynarodowego Kongresu Architektury Nowoczesnej CIAM w Otterlo w 1959 roku ogłosił teorię Formy Otwartej. Zakładała ona otwarcie architektury na współtworzenie przez jej użytkowników. Tak pomyślana architektura miała za zadanie eksponować ludzi i bogactwo ich codziennej aktywności w przestrzeni. Swoją koncepcję Hansen rozwijał w realizacjach różnej skali: od projektów wystaw przez osiedla mieszkaniowe, po projekt liniowych miast rozciągających się przez całą Polskę. Współautorką wielu z nich była jego żona, Zofia Garlińska-Hansen (1924-2013).
Wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie prezentuje różne obszary i skale twórczej działalności, w których Forma Otwarta znalazła zastosowanie. Można ją oglądać do 29 października w Muzeum nad Wisłą.
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z kuratorką wystawy, Aleksandrą Kędziorek.
Forma Otwarta w Muzeum Sztuki Nowoczesnej – transkrypcja podcastu
