W Pałacu Czapskich trwa wystawa przygotowana z okazji setnej rocznicy powstania Komitetu Paryskiego. Na ekspozycji zestawiono ze sobą prace malarskie jego członków, a także ich późniejszych uczniów. O spuściźnie kolorystów rozmawiamy z Katarzyną Jankowską-Cieślik.
„Było to zróżnicowane środowisko młodych artystów, którzy poszukiwali swojej drogi, pragnęli odciąć się od tradycji romantycznej. Na fali powstającego nowego państwa polskiego szukali własnej odrębności artystycznej” – mówi w audycji kuratorka wystawy. Do kapistów należeli: Jan Cybis, Zygmunt Waliszewski, Józef Czapski, Marian Szczyrbuła, Hanna Rudzka-Cybisowa, Dorota Berlinerblau (później Seidemannowa), Seweryn Boraczok, Józef Jarema, Piotr Potworowski, Artur Nacht, Jacek Puget, Janusz Strzałecki i Janina Przecławska. Wielkim odkryciem były dla nich prace Józefa Pankiewicza. Po II wojnie światowej wielu z nich objęło stanowiska wykładowców wyższych uczelni artystycznych.
Wystawa w Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie przedstawia związki twórcze między profesorami a uczniami. Pokazuje, w jaki sposób czerpano z tradycji kolorystów i buntowano się przeciwko niej. Współcześnie artyści także odwołują się do spuścizny kapistów – wśród przykładów bezpośrednich inspiracji działalnością Jana Cybisa, Katarzyna Jankowska-Cieślik wymienia prace Roberta Maciejuka czy Bartosza Kokosińskiego.
Ekspozycja „(Nie)obowiązkowe nauczanie kapizmu” potrwa do 15 października 2023 roku.
Zdjęcia: widoki wystawy, fot. Wojciech Holnicki-Szulc, Muzeum ASP w Warszawie.
