„Gdy z uwagą i cierpliwością opiszesz życie twojej wioski, opiszesz świat cały” mówił Lew Tołstoj. Najnowszy odcinek Audycji Kulturalnych poświęcamy współtwórcy polskiej szkoły dokumentu – Kazimierzowi Karabaszowi.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Urodził się 6 maja 1930 roku w Bydgoszczy, zmarł 11 sierpnia 2018 w Warszawie. Reżyser-dokumentalista, wykładowca i dziekan Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Szkołę Filmową w Łodzi ukończył w 1956 roku. Filmy Karabasza to cierpliwe obserwacje z pozoru zwyczajnych bohaterów, którzy żyją w szarej rzeczywistości. Niczego nie inscenizował, zerwał z fałszem kina socrealistycznego i skupiał się na otaczającej go rzeczywistości. Tak mówił o swoim zawodzie: „Myślę, że zawód dokumentalisty polega na szukaniu drobnych elementów składających się na – mówiąc nieskromnie – prawdę o człowieku. Uważne obserwowanie i gromadzenie szczegółów, z których składa się życie, jest w stanie taką prawdę uchwycić. Choćby fragmentarycznie, choćby jakiś jej błysk. Jeśli poważnie traktuje się film dokumentalny, poszukiwanie owych drobin jest istotnym powodem zajmowania się dokumentem. Innego nie potrafię dostrzec.”
O Kazimierzu Karabaszu Audycjom Kulturalnym opowiedziała Agnieszka Wranicz z Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Narodowe Centrum Kultury jest pomysłodawcą i fundatorem nagrody „Cierpliwe Oko” im. Kazimierza Karabasza, wręczanej od 2010 roku na Festiwalu Mediów „Człowiek w Zagrożeniu”. W 2010 w Wydawnictwie NCK ukazała się również książka „Kazimierz Karabasz i jego uczniowie” (red. Wanda Mirowska).
W tym roku nagrodę „Cierpliwe oko” im. Kazimierza Karabasza ufundowaną przez Narodowe Centrum Kultury otrzymał Fariz Ahmedov za film pt. „Ostatni”.
Fotografia ze zbiorów Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Dostrzegć więcej. Mistrz dokumentu – Kazimierz Karabasz – transkrypcja podcastu
