Fotograf – zawód, w którym czuł się wolny. Około 150 zdjęć Wojciecha Plewińskiego prezentuje aktualna wystawa w Domu Spotkań z Historią.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Przyszedł na świat w 1928 roku. Fotografią nasiąkał już w domu, w którym zdjęcia robił jego ojciec. Pożyczonym aparatem wykonał jedne ze swoich pierwszych fotografii. Powstały podczas spływu kajakowego i od razu zapewniły mu pierwsze miejsce w konkursie zorganizowanym przez PTTK. Wygrana była sygnałem, że warto rozwijać się w obszarze fotografii. O czystości kadrów Plewińskiego zadecydowało jego architektoniczne wykształcenie. Z czasem został zatrudniony w redakcji „Przekroju”, z którym współpracował przez kilka kolejnych dekad.
„Chciałyśmy przede wszystkim opowiedzieć o Wojciechu Plewińskim – człowieku” – mówią w podcaście kuratorki wystawy, Anna Brzezińska i Katarzyna Sagatowska. Na ekspozycji znalazły się portrety, zdjęcia reportażowe, fotografie teatralne oraz modowe. Spora część wystawy prezentuje zdjęcia, jakie Wojciech Plewiński wykonał dla „Przekroju”, w tym oryginalne odbitki żelatynowo-srebrowe. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy o twórczości jednego z najważniejszych polskich fotografów powojennych.
Wystawa „Pozowane, podpatrzone. Fotografie Wojciecha Plewińskiego” potrwa w Domu Spotkań z Historią do 4 lutego 2024 roku.
Zdjęcie główne: Krzysztof Najbor. Dr Faustus w reż. Andrzeja Dziuka w Teatrze im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem, 1986.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Domu Spotkań z Historią.
Pozowane, podpatrzone. Fotografie Wojciecha Plewińskiego – transkrypcja podcastu
