Stanisław Baj urodził się w 1953 r. i choć z wyróżnieniem ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie pracuje jako wykładowca to dziś, to związany jest z rodzinnymi Dołhobrodami, wsią na Podlasiu.
Baj znany jest przede wszystkim z malarskich interpretacji krajobrazu rzeki Bug. Na jego obrazach widać nie tylko fizyczne elementy natury, lecz także jej ruch i głębię. Ten pozornie prosty temat, dzięki jego trwającej kilkadziesiąt malarskiej medytacji, nabiera całkowicie nowego wymiaru.
Ważną częścią twórczości Baja oraz wystawy w Galerii Opera, są portrety – w przeważającej większości widać na nich sąsiadów, mieszkańców rodzinnej wsi. Artysta maluje ich w chwilach zadumy, oddając hołd przeszłości, wypełnionej ludowym rękodziełem i śpiewnym językiem. Osobna część ekspozycji poświęcona jest portretom matki artysty. Była ona pierwszą i najbardziej wyrozumiałą modelką, którą portretował przez całe jej życie.
„Metafizyczne pejzaże” – takiego określenia na twórczość Baja użył wybitny polski pisarz Wiesław Myśliwski. Łączy go z malarzem – jak sam to określa – „szorstka, męska przyjaźń”. Na życzenie prozaika, Baj stworzył okładki jego książek. Współpraca rozpoczęła się od „Ucha igielnego”, a wkrótce objęła całą serię książek autora „Traktatu o łuskaniu fasoli”.
Wystawę „Stanisław Baj” można oglądać w „Galerii Opera” Teatru Wielkiego – Opery Narodowej do 30 listopada 2024 r. Kuratorem ekspozycji jest Marcin Fedisz.
O swojej twórczości opowiedział Audycjom Kulturalnym sam artysta.
