Pięć lat po śmierci malarza, Fundacja im. Edwarda Dwurnika, wydała pierwszy monograficzny album poświęcony jednemu z najważniejszych cykli artysty. Album „Robotnicy” zawiera ponad 350 reprodukcji obrazów, rysunków, szkiców i archiwalnych fotografii.
Kim był dla Dwurnika robotnik i jak zmieniał się bohater jego prac przez 16 lat tworzenia cyklu? Między innymi o tym rozmawiamy z prof. Marią Poprzęcką, historyczką sztuki – autorką jednego z esejów uzupełniających album.
Cykl powstawał w latach 1975-1991, a więc w czasie wielkich kryzysów, niepokojów, rodzącej się nadziei i wielkich przemian.
Lata 80. to okres największego sukcesu Edwarda Dwurnika w Europie Zachodniej, a jednocześnie ostracyzmu wobec niego, ze strony części środowisk artystycznych w Polsce.
Prof. Maria Poprzęcka opowiada nam o paradoksie życia i twórczości Dwurnika, a także kreśli artystyczny portret „festiwalu Solidarności” i czasu stanu wojennego. Wyjaśnia również, jak zmieniał się styl malarza przez kilkunaście lat powstawania „Robotników”. W rozmowie padają też przykłady najważniejszych, czasem wręcz wizjonerskich dzieł artysty.
Czy Dwurnik swoją twórczością postawił malarski pomnik robotnikom i dlaczego Edward Dwurnik stał się najważniejszych twórców ósmej dekady XX w.? O tym wszystkim w posłuchają Państwo „Audycjach Kulturalnych”. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy.
Reprodukcje dzięki uprzejmości Fundacji im. Edwarda Dwurnika. Obraz główny: „Krucjata młodzieżowa”
