Jeśli klasycznie – to wyprasowana koszula i eleganckie spodnie lub spódnica, jeśli współcześnie – to chociaż nie w dresach. W czasach pandemii koronawirusa do teatru nie chodzimy w ogóle. Instytucje kultury ze względów bezpieczeństwa są zamknięte. Artystów przyjmujemy w domach, jak wiadomości telewizyjne, na kanapie. O nowych perspektywach teatralnych porozmawiamy z redaktorem naczelnym miesięcznika „Teatr” Jackiem Kopcińskim.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Można powiedzieć, że teatr uleciał w przestrzeń nie pozostawiając możliwości bezpośredniego odbioru, ale docierając za to do większej liczby osób. Można bowiem oglądać przedstawienia z całego świata, bo odległość nie jest już problemem. Z drugiej strony pojawia się pytanie czy artystom o taką publiczność chodzi.
W rozmowie zastanowimy się też nad podobieństwami teatru online do Teatru Telewizji. Przyjrzymy się aurze, której zabrakło i multimedialności przekazu. A Jacek Kopciński zdradzi, czy jako krytyk filmowy sam ogląda spektakle prezentowane w sieci.
Ciekawa oferta przedstawień online dostępna na stronie Narodowego Instytutu Audiowizualnego ninateka.pl.
Teatr Telewizji jest dostępny na stronie internetowej TVP.
Fragmenty przedstawień użyte w materiale pochodzą z następujących sztuk:
„Pan Ein i problemy ochrony przeciwpożarowej” Wiktora Szenderowicza w reżyserii Wojciecha Adamczyka w Teatrze Współczesnym w Warszawie,
„Solaris. Wspomnienie z przyszłości” Witolda Mrozka w reżyserii Klaudii Hartung-Wójciak w Teatrze Ochoty w Warszawie,
„Cesarz” Ryszarda Kapuścińskiego w reżyserii Mikołaja Grabowskiego w Teatrze Ateneum w Warszawie,
„Dzieci księży” Marty Abramowicz w reżyserii Darii Kopiec w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.
